2001
Enkele jaren terug werd aan Wayne Longnecker gevraagd uit te zien naar motoren, maar hij kon ze kennelijk niet goed vinden totdat hij het Popeye team in contact bracht met een man in Californie. Via dit contact (Mr Yoe), werden 2 motoren besteld. Ook werd er een reis gemaakt naar dit nieuwe contact, wat natuurlijk heel goed is om een basis te leggen voor een goede relatie.
Tijdens dit bezoek werden er diverse zaken bezocht, waaronder de Fa. Enderle.
Hier werden onderdelen ingekocht, zoals nozzle’s voor de methanolinjectie.
Ook werd er een vliegtuigmuseum bezocht (planes of fame). Verder werden er meerdere onderdelen ingekocht welke later in de winter in de motoren ingebouwd werden.
Ook werd er een hoop informatie mbt de Allison motoren ingewonnen.
Bij mr Yoe werden nieuwe kleppen meegenomen met een dunnere klepsteel om de originele kleppen te vervangen, hierdoor zou er meer lucht in de cilinder kunnen komen.
Mbv zelfgemaakt gereedschap werden de kleppen vervangen, door de nieuwe exemplaren.
Zo werden er cilinderbank lichters gemaakt, waarmee zonder problemen de cilinderbanken gelicht kunnen worden.
Ook werkbanken, om aan de gedemonteerde cilinderbanken te kunnen werken werden vervaardigd.
De eerste motor was gereed voor Ahoy. Het plan was om de andere motor onderhanden te nemen na Ahoy.
Het nieuwe seizoen kon niet beginnen omdat er mond en klauwzeer was uitgebroken. Talloze evenementen werden afgelast, zo ook tractorpulling wedstrijden, in totaal 4 stuks. Dit geeft wel meer ruimte qua tijd om alles gereed te maken voor een seizoen, maar de keerzijde hiervan is wel dat er minder wedstrijden zijn om te classificeren, en als het dan niet goed gaat raak je gelijk een heel stuk achterop.
En precies dat gebeurde, Popeye wou niet goed gaan lopen.
Aan alle kanten komt er dan “advies” zoals: te weinig lucht, te weinig brandstof, banden zijn niet goed meer, zijn de ontstekingen nog wel goed? etc… Je kent het wel, zoals het spreekwoord: “de beste stuurlui…”
Desondanks werd er aan al deze zaken aandacht geschonken, echter zonder resultaat. En ondertussen zijn er weer enkele wedstrijden voorbij.
Totdat de druppel de emmer deed overlopen en met het brandstofsysteem naar Willem Veldhuizen werd gegaan, waar het eens doorgemeten zou worden op zijn testinstallatie. Hier kwamen frapante gegevens uit. En na aanpassingen verbeterde de resultaten, maar helaas te laat in het seizoen om nog iets te kunnen betekenen.
Op de laatste Eurocup wedstrijd in Bettborn ( Luxemburg ) ging het weer ouderwets, daar kwamen de voorwielen weer los.
2002
Seizoen 2001 heeft Popeye niet veel gepresteerd, maar is er wel veel geleerd.
Aan het einde van het seizoen 2001 zijn de motoren vanuit USA nog niet gearriveerd.
Blijkbaar zijn ze nog niet klaar, maar Yoe had beloofd dat ze spoedig zouden arriveren. Dat “spoedig” is toch nog 2 maart 2002 geworden.
In de winter 2001-2002 is er een datalogging systeem opgebouwd wat werd aangeschaft van Patrick van Strien. Na een pull kan dan met een laptop gegevens van de motor en koppelingen uitgelezen worden, en aan de hand hiervan kunnen bijstellingen uitgevoerd worden.
In het seizoen 2002 ging het ook niet allemaal naar wens, de prestaties waren nogal wisselend. Over het algemeen genomen, was er niet het vermogen wat voorheen door Popeye geleverd werd. Ook in dit jaar werd er daarom veel aangepast in en aan het brandstofsysteem, omdat we de indruk hadden dat het daar niet goed zat.
Daarbij komt ook nog dat een van de nieuwe motoren lagerschade kreeg.
Na contact met Yoe over het probleem werd hij verzocht om dit een week voor de E.K in Bakel ’02 zelf mee te komen repareren.
Hij besloot om op het aanbod in te gaan en bracht ook gelijk een krukas mee, als handbagage!
Daarna op het E.K in Bakel aanwezig maar door een klein defect in het injectiesysteem kon Popeye niet deelnemen in de finale.
Op de laatste avond voor vertrek naar huis verteld Yoe nog een aardig verhaal: Hij zei dat de krukas die nu in de motor was geplaatst, afkomstig was uit een motor van het vliegtuig waarmee Jan van Alphen op deze site staat afgebeeld, nl. uit de P38 Lightning die op vliegveld Eindhoven is geweest en uit Engeland kwam.
2003
Na afloop van seizoen 2002 is er in januari 2003 een container met 3 motoren, waaronder de eerste Allison die vanaf 1982 dienst had gedaan, en nog wat ander materiaal dat Yoe hier had gekocht, richting Californie gestuurd.
Daar werden ze grondig onderhanden genomen. Yoe heeft daar de machines voor om dit soort reparaties zelf uit te kunnen voeren. Indien nodig werden ook de cilinderbussen vervangen.
Voor de afwisseling en op uitnodiging mocht ook de tractor weer op de entree hal van de Landbouw RAI staan van 10 tot 14 december 2002. Dit bleek tevens de laatste Landbouw RAI te zijn geweest.
Ook is er begonnen met het veranderen van de luchtinlaat aan de voorzijde van de motor. Het idee hierachter was dat minder luchtweerstand voor de supercharger voor meer vermogen zou zorgen.
Eerst werd op de computer een ontwerp gemaakt en vervolgens geproduceerd. Ad van Dongen deed het tekenwerk en een hoop draaiwerk hiervoor.
Tijdens de European indoor Pull in AHOY 2003 kwam Wayne Longnecker en zijn vrouw Patt wederom naar Nederland.
Zij waren overgekomen voor een bezoek aan het “Rebel team”.
Na afloop zijn ze met onze Duitse collega’s vertrokken richting Fuchtorf.
En voor zij weer richting Iowa vertrokken kwamen ze even op de Troprijt langs om nog even bij te praten.
Doordat in 2001 het inlaatsysteem was veranderd, en de motoren nog steeds niet goed wilden lopen als voorheen, stonden de beste stuurlui aan de wal met opmerkingen als: “de flow van de lucht is niet goed”, “je moet de vorm van de luchtinlaat veranderen”, “de motoren zijn overpowered” (jaja, dit is echt ten gehore gebracht), “je hebt de verkeerde bougies”, “de druk van de brandstof is te laag”, enz.
Enkele tips leken wel aardig en werden opgevolgd, echter zonder resultaat en telkens is er weer een wedstrijd voorbij.
Alles werd eens op een rijtje gezet door Jan en John en er werd begonnen met het maken van een eigen teststation waarop het complete brandstofsysteem getest zou kunnen worden.
Veel én grote aanpassingen zijn er in dit seizoen gedaan aan het injectiesysteem.
Een probleem waar Popeye in 2003 mee te maken kreeg, was dat de brandstofdruk te hoog was, waardoor de regeling van de brandstof niet goed was voor de juiste verhouding. Dit heeft enkele zuigers gekost.
Na enkele aanpassingen aan de injectors en de plaatsing ervan, was de druk wat minder en de opbrengst wat hoger.
Omdat het eerst minder goed ging was Popeye niet gekwalificeerd voor het E.K in Finland.
Op de laatste Eurocupwedstrijd in Bettborn, Luxemburg waar ook de Nederlandse kampioenen en Europese kampioenen aanwezig waren, wist Popeye beslag te leggen op een tweede plaats.
Zo had Popeye het seizoen 2003 toch nog met een goede plaats afgesloten.
2004
Seizoen 2004 werd begonnen met het bouwen van een nieuwe tractor, ter vervanging van de tractor waar al vanaf 1991 de banen mee bestormd werden. De indoor wedstrijden in Zwolle en Ahoy werden nog verreden met de oude waarna deze definitief aan de kant werd gezet. Tijdens de wedstrijd in Zwolle brak er een supercharger aandrijfas en tijdens de 3,5 in Ahoy was er een veertje van de toerenbegrenzer kapot waardoor deze te vlug in werking trad. Voor de 4,5 ton vrije klasse hadden we dit euvel verholpen en daar liep het goed. Tot zover de “oude”.
Nu over naar de “nieuwe”:
Wierden was de wedstrijd waar Popeye voor de eerste keer zou deelnemen als nieuwe tractor. Op de weegbrug werd al snel duidelijk dat er gewicht bespaard was tov. de “oude”.
Popeye was nog niet zover dat in de 4,5 ton klasse kon worden deelgenomen met 3 motoren, dus werd er gereden met slechts 2 motoren.
Voor de wedstrijd in Bernay (Fr) was de dropbox voor de bovenste motor wel klaar en kon Popeye dus wel deelnemen in de 4,5 ton klasse met 3 motoren.
In het begin van het seizoen kampte Popeye nog steeds met de problemen van een injectiesysteem wat niet naar behoren functioneerde.
Feiten werden wederom op een rijtje gezet en de injectieteststand werd weer ingezet.
Op de injectieteststand werden diverse metingen verricht om te kijken wat dit probleem veroorzaakte, want je moet immers eerst het probleem vinden voor je het kunt oplossen.
Grootste probleem was de regeling van de brandstofdruk. Doordat in de loop van de jaren de brandstofdruk alsmaar gestegen was (dat zou beter zijn, volgens vele) werd de regeling ervan minder.
Enkele injetieonderdelen werden veranderd en op de injectieteststand zag het er allemaal al een stuk beter uit. Zo was er oa veel minder brandstofdruk en de regeling van de brandstofdruk was een stuk verbeterd, door de aanpassingen.
Het moest alleen nog in de praktijk bevestigd worden en dat gebeurde in Oudenhoorn.
Daar liepen de motoren goed en ze hielden het toerental ook goed vast. Ondanks dat ze enige toeren terugvielen.
Ook in Putten liep het allemaal lekker, ware het niet dat de tractor er hardnekkig naar de linker zijlijn trok.
Later in het seizoen kregen Popeye te kampen met ontstekingen welke hun taak verzaakten en dus werd er besloten om de Mallory mag 3 te laten veranderen in Mallory mag 4 magneten.
Hierna ging het weer beter, tenminste voor 1 demowedstrijd, want daarna (wedstrijd in Bakel) was er een nieuw contactpuntje welke niet meer opende en dan krijg je geen vonkende bougies.
Na de demowedstrijd in Gt eccleston (GB) bleek dat er ook weer een nieuw contactpuntje niet/zeer weinig opende, wat resulteerde in te weinig vermogen. Voor de daaropvolgende wedstrijden werd iedere keer de contactpunt lichthoogte gecontroleerd om er zo zeker van te zijn dat deze contactpunt lichthoogte voor iedere wedstrijd goed was, van deze slechte serie contactpunten.
Zo werden ze ook voor de Europese kampioenschappen gecontroleerd en afgesteld, zodat er afgereisd kon worden naar Füchtorf (Dld) om aldaar deel te nemen in de 4,5 ton klasse. Er werd veel gesproken over de kwaliteit van de baan, want er waren enkele deelnemers, welke normaliter in de pull off zouden komen, die in Füchtorf toch een meter of 10 tekort kwamen voor de full pull. Popeye haalde de pull off wel door een mooie full pull te laten noteren. In de pull off werden we uiteindelijk 7e.
Omstreeks september 2004 had Q8 te kennen gegeven het sponsorcontract, na 16 jaar, niet langer meer te verlengen.
Bij deze een woord van dank aan Q8 om hen nogmaals hartelijk te danken voor de steun, in welke vorm dan ook, van de afgelopen 16 jaren.
Na de wedstrijd in Bettborn (Lux) waar de tractor ook goed liep, was er in November een indoor wedstrijd in het Gelredome, Arnhem.
Dit was de laatste wedstrijd voor de Popeye als Q8 team Popeye, helaas kreeg Popeye te maken met een moe geworden prise-as, die vlak na de start doormidden brak.
Dit was niet echt waar men op hoopt op dergelijke momenten, maar ja….. het is en blijft een mechanische sport. Shit happens.
2005
Werd het seizoen 2004 geëindigd met een gebroken prise-as van de linker motor, het seizoen 2005 werd begonnen met een gebroken prise-as van de rechter motor. Althans, dit gebeurde op de 2e wedstrijd in het Duitse Füchtorf.
De eerste wedstrijd in 2005 voor de Popeye (vanaf 2005 geen Q8 team Popeye meer) was de indoor in Ahoy. Na een reis naar Californië, USA, kwamen Jan van Alphen en Mark Tops weer thuis met wat “bagage” welke voor de wedstrijd in Ahoy op de Popeye gemonteerd hadden.
Ook was in de winterperiode de crossbox geheel aangepast.
Tijdens de wedstrijd in Ahoy bleek de nieuwe “bagage” (nieuwe Mallory mag4 magneten) prima te werken, want de motoren liepen goed. Dit in tegenstelling tot de crossbox, want na 1 run was deze niet meer rond te draaien. Hier moest dus weer aan gewerkt worden om dit voor de rest van het seizoen te voorkomen.
In seizoen 2005 werd er de eerste 3 wedstrijden een nieuw soort wedstrijdsysteem getest, hier werd veel over gesproken en na 3 wedstrijden ging dit wedstrijdsysteem dan ook de geschiedenisboeken in. Na de Euro-cup wedstrijd in Bernay (Fr.), waar overigens een 7e en 2e plaats behaald werden, mocht in Made weer met het vertrouwde wedstrijdsysteem gereden worden.
Gedurende het seizoen werden er ook in 2005 weer enkele aanpassingen gedaan aan de afstellingen mbt de methanolinjectie en ontstekingen, maar ook de ratio, ofwel de vertraging werd wel eens veranderd om zodoende het beste resultaat neer te kunnen zetten.
De gedane aanpassingen waren niet zo groot als in 2004, want de aanpassingen welke in 2004 gemaakt waren, draagden ertoe bij dat de brandstofsystemen beter functioneerden en af te stellen waren.
1 van de aanpassingen van 2005 zorgde er wel voor dat de motoren, bij de start, beter “oppakten”, wat voorheen wel eens wat problemen opleverde.
Na een gerepareerde lagerschade, volgde de wedstrijd in Gt. Eccleston (GB) waar in de 3,5 ton klasse Popeye als 2e eindigde en in de 4,5 ton klasse de overwinning binnen gehaald werd.
Een mooie beloning na het repareren van de lagerschade.
Tijdens de Euro-cup wedstrijd in Bettborn, Luxemburg liepen de Allisons wederom perfect, zodat in de Euro-cup klasse een 5e plaats behaald werd in een sterk Europees deelnemersveld.
De allerlaatste wedstrijd van het seizoen werd gehouden in het Gelredome in Arnhem.
De aldaar aanwezige baan was er 1 met “gebruiksaanwijzing”, maar Popeye, met ook hier weer goed draaiende Allisons, wist toch de 3,5 ton klasse in zijn voordeel te beslissen.
Al met al was ook 2005 weer een seizoen met pieken en dalen, zoals dat hoort bij een sport als tractor pulling, maar met de 1e plaats in de 3,5 ton klasse in het Gelredome, werd het seizoen 2005 beter afgesloten dan het seizoen 2004.